Statusni kupe

Prva generacija oznake A1 raspoznaje se po kromiranim odbojnicima te se proizvodila od 1978. do 1982. godine. Nudila se s benzinskim četiricilindričnim motorom 2.0 (115 KS), te šestcilindričnim 2.5 (136 KS), 2.8 (140 KS) i 3.0 (150 KS). U početku su se opcijski ugrađivali Borg Warnerautomatski mjenjači sa tri brzine ili Opelovi manualni mjenjači sa četiri brzine, a kasnije i Getrag mjenjači. Opel Monza je sprijeda imala McPherson ovjes, a straga poluneovisan sa uzdužnim ramenima. No, usprkos sportskom dizajnu Monza je u vožnji ipak bila više podešena za krstarenje otvorenom cestom nego za jurcanje zavojima.

Godine 1982. Monza je malo redizajnirana sa drugačijim plastičnim umecima odbojnika, redizajniranom unutrašnjosti, novim motorima i bogatijom opremom. Najslabiji 2.0 litreni zamijenjen je većim 2.2 litrenim. Iako iste snage od 115 konja, veći okretni moment pri nižim okretajima skratio je ubrzanje od 0 do 100 km/h sa 12,5 na 11,5 sekundi. Trolitrenom agregatu snaga je narasla na respektabilnih 180 konja uz ubrzanje od 8,5 sekundi i maksimalnu brzinu od 215 kilometara što ga je u to vrijeme činilo najbržim serijskim Opelom. Vrhunska verzija Monze nosila je oznaku 3.0 GSE te je bila opremljena sportskim sjedalima Recaro i diferencijalom s ograničenom mogućnošću proklizavanja. Dodatno ukrućeni ovjes te sportski detalji u unutrašnjosti dali su i toliko očekivani sportski osjećaj u vožnji. Cijena Monze 3.0 u Njemačkoj je 1986. godine iznosila 35.000 maraka.